Wygrywamy z Kotwicą w kolejnej sprawie – powództwo klubu oddalone!
1 kwietnia 2022 r. Piłkarski Sąd Polubowny PZPN rozpatrzył kolejną sprawę dotyczącą ustalenia bezskuteczności oświadczenia reprezentowanego przez nas zawodnika o rozwiązaniu kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej z winy Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Kotwica” Kołobrzeg.
Powództwo Kotwicy Kołobrzeg dotyczyło ustalenia oświadczenia zawodnika za bezskuteczne. Zawodnik złożył klubowi oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu z winy klubu z powodu braku płatności wynagrodzenia za okres dwóch miesięcy.
O pierwszej sprawie w niemal identycznym stanie faktycznym pisaliśmy tutaj.
Stan faktyczny sprawy
Jak zauważył Piłkarski Sąd Polubowny w uzasadnieniu orzeczenia, Klub niewłaściwie, wbrew obowiązującym przepisom PZPN, złożył nie pozew, a wniosek i nie do Piłkarskiego Sądu Polubownego, a do Izby ds. Rozwiązywania Sporów Sportowych, która na dzień składania pozwu nie była już organem właściwym do rozpatrzenia sprawy.
Po otrzymaniu wezwania do zapłaty klub uiścił na rzecz zawodnika wynagrodzenie za jeden zaległy miesiąc. Następnie, już po upływie terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty klub uiścił wynagrodzenie za drugi zaległy miesiąc.
W uzasadnieniu pozwu klub powoływał się na omyłkę i nieznajomość przepisów. Wedle twierdzeń klubu, Kotwica Kołobrzeg omyłkowo w terminie wskazanym w wezwaniu do zapłaty zapłaciła tylko za jeden miesiąc zamiast za dwa oraz, że w związku z niedawną zmianą przepisów dot. wypowiedzeń klub pozostawał w nieświadomości konsekwencji braku zapłaty całości zaległych należności.
Nadto, klub twierdził, że oświadczenie zawodnika o rozwiązaniu kontraktu z winy klubu traktuje jako rozwiązanie kontraktu za porozumieniem stron.
Ta absurdalna argumentacja klubu nie znalazła zrozumienia w Piłkarskim Sądzie Polubownym.
Orzeczenie
Piłkarski Sąd Polubowny PZPN orzekł, że:
- powództwo oddala w całości.
- zasądza od Miejskiego Klubu Piłkarskiego „Kotwica” Kołobrzeg w Kołobrzegu na rzecz zawodnika kwotę 750 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Uzasadnienie
Sprawa została zainicjowana pismem z 15 października 2021 r., w którym MKP Kotwica Kołobrzeg powołał się na Uchwałę nr III/54 z 27 marca 2015 r. Zarządu PZPN – Minimalne wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej. Zgodnie z przepisami minimalnych wymagań dla standardowych kontraktów zawodników piłki nożnej, klub wnosił o uznanie oświadczenia zawodnika o rozwiązaniu kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej z winy klubu za bezskuteczne.
Piłkarski Sąd Polubowny podkreślił, że:
Art. 8 ust. 3 lit.a) uchwały nr III/54 z dnia 27 marca 2015 roku Zarządu PZPN – Minimalne wymagania dla standardowych kontraktów zawodników w sektorze zawodowej piłki nożnej upoważnia zawodnika do złożenia jednostronnego oświadczenia o rozwiązaniu kontraktu bez względu na przyczynę opóźnienia w zapłacie wynagrodzenia za okres co najmniej dwóch miesięcy oraz jej nieuregulowania w całości w dodatkowym co najmniej 14 dniowym terminie zakreślonym klubowi przez zawodnika.
Tym samym przyczyna, z jakiej klub nie dokonał płatności całości zaległości wynagrodzenia indywidualnego zawodnika tj. kwot wynagrodzenia za miesiąc sierpień 2021 r. pozostawała bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
Klub piłkarski działa w obrocie sportowym jako profesjonalista. Będąc członkiem stowarzyszenia jakim jest Polski Związek Piłki Nożnej musi zatem posiadać wiedzę co do prawa wewnątrzzwiązkowego oraz konsekwencji prawnych jego nieprzestrzegania.
Powoływanie się przez powoda na nieznajomość nowowprowadzonych zmian w przepisach nie usprawiedliwia niezgodnego z tymi przepisami i treścią kontraktu zaniechania w dokonywaniu płatności wymagalnych zobowiązań względem zawodników.
Podkreślenia wymaga ponadto okoliczność, że zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia indywidualnego zawodnika oraz termin płatności tego wynagrodzenia wynika z treści zawartego przez strony kontraktu. Jednym z podstawowych obowiązków klubu jest regulowanie należności kontraktowych w ustalonych terminach. Powód tego obowiązku nie spełnił.
Co więcej klub, także po wezwaniu go przez zawodnika do zapłaty kwot wyraźnie wskazanych w wezwaniu do zapłaty z zakreśleniem dodatkowego (sic!) 14 dniowego terminu do spełnienia tego świadczenia, nie uregulował części wskazywanych przez zawodnika zaległości, także w tym dodatkowym terminie.
Tymczasem powód przy wykonywaniu zaciągniętych przez siebie zobowiązań winien zachować należytą staranność tj. staranność nie tylko wymaganą w stosunkach danego rodzaju, ale ponadto przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności.
Skoro jednak powód takiej staranności nie dochował ponosi winę za niedotrzymanie terminu płatności zarówno określonego w kontrakcie, jak i dodatkowego 14 dniowego terminu zakreślonego przez zawodnika w wystosowanym do powoda wezwaniu do zapłaty.
W ocenie Zespołu Orzekającego trudno jest też czynić zawodnikowi zarzut, że skorzystanie przez niego z przysługujących mu na podstawie przepisów wewnątrzzwiązkowych uprawnień do jednostronnego rozwiązania kontraktu z winy klubu wobec zaniechań klubu w zakresie terminowego wywiązywania się z zobowiązań finansowych względem zawodnika stanowi nadużycie prawa.
Okoliczność, że zawodnik we wrześniu 2021 r. prowadził rozmowy z innym klubem nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, albowiem rozmowy te były prowadzone za wiedzą i zgodą powoda, a ponadto nie zwalniały powoda z jego obowiązków kontraktowych.
Abstrahując od faktu, że powód nie wykazał jakie konkretnie zasady współżycia społecznego miały by zostać naruszone przez pozwanego przy składaniu przez niego oświadczenia o rozwiązaniu kontraktu, podkreślić należy, że to powód nie wywiązał się terminowo z przyjętych na siebie zobowiązań finansowych względem zawodnika, czym naruszył m.in. zasadę lojalności.
W ocenie Zespołu orzekającego, to raczej powód dążył do nadużycia prawa próbując w sposób niczym nieusprawiedliwiony wydłużać ustalony w umowie termin płatności wynagrodzenia indywidualnego zawodnika, licząc że nie będzie ponosił z tego tytułu negatywnych skutków.
Oświadczenie o rozwiązaniu kontraktu z winy klubu zostało uznane przez Sąd za skuteczne. W efekcie kontrakt zawodnika został prawidłowo rozwiązany z winy klubu.
Podsumowanie
Piłkarski Sąd Polubowny PZPN orzeczeniem z dnia 1 kwietnia 2022 r. oddalił powództwo klubu MKP Kotwica Kołobrzeg, które miało na celu uznanie za bezskuteczne oświadczenia zawodnika o rozwiązaniu kontraktu z winy klubu. Sprawa dotyczyła zaległości płacowych za dwa miesiące. Klub, mimo wezwania do zapłaty, uregulował jedynie część długu w terminie, a drugą część już po upływie wyznaczonego terminu, co uprawniało zawodnika do jednostronnego rozwiązania kontraktu. Sąd podkreślił, że profesjonalny klub nie może powoływać się na nieznajomość przepisów, a terminowe płatności są jego podstawowym obowiązkiem.
Znaczenie wyroku
Wyrok potwierdza ochronę praw zawodników i obowiązek klubów do przestrzegania przepisów oraz regulowania zobowiązań finansowych w terminie. Decyzja podkreśla odpowiedzialność klubów jako profesjonalnych podmiotów i brak tolerancji dla opóźnień w płatnościach, co stanowi istotny argument w sporach sportowych.
Jeśli masz pytania dotyczące prawa sportowego zapraszam do kontaktu.
